Chęć pomocy w początkach pandemii
Wiele badań z ostatniego roku, kiedy to przyszło nam żyć w niecodziennych warunkach obostrzeń społecznych z powodu pandemii Covid 19, wskazuje jakie skutki miało to na zdrowie fizyczne i psychiczne. Przy czym wielu zaznacza, że jest więcej negatywnych skutków psychicznych. Mimo trudności badania wskazały ze w pierwszych miesiącach epidemii i lockdown prawie połowa dorosłych Polaków pomagała innym osobom. Deklarowało to 47 % respondentów z ogólnopolskiej próby, a 72% badanych twierdziło, że bardziej troszczy się o zdrowie swoich bliskich niż o własne. Stanowiło to reakcję na obecny stan i pomagało usunąć ponury nastrój, podnieść samoocenę i uzyskać aprobatę społeczną. Niestety odsetek procentowy zmniejsza się i już w dwa miesiące po ogłoszeniu pandemii zmniejszył się o 6 %.Większość Polaków dostosowała się do zaleceń władzy, a badacze z Uniwersytetu SWPS wykazali zależność między nieufnością społeczną a ta właśnie akceptacją. Im jest ktoś bardziej nieufny tym bardziej akceptuje zalecenia dotyczące postepowania w sytuacji epidemii. Wiąże się też to z faktem , że aż 84,3 % badanych oczekuje surowych kar finansowych dla osób, które zasad obowiązkowej kwarantanny. Dużo przypadków łamania procedur i duża liczba zachorowań wzmaga poczucie nieufności i może mieć negatywny wpływ na zachowania prospołeczne. Aż 89,7% respondentów uważa bowiem, że dobro wspólne w sytuacji pandemii objawia się przede wszystkim w pozostaniu w domu podczas kwarantanny.
Solidarność i odpowiedzialność
Społeczeństwo w obecnych czasach zdaje prawdziwy test dotyczący solidarności i odpowiedzialności. Już od samego początku pandemii w Polsce wielu ludzi zaczęło przejawiać zachowania prospołeczne. Wiele osób szyło maseczki nie tylko na potrzeby własne czy swoich bliskich, ale również dla szpitali. Organizowano zbiórki ubrań dla pracowników służby zdrowia oraz angażowano się we wszelkiego rodzaju akcje charytatywne mające na celu walkę z Covid 19. Media społecznościowe co chwilę pokazują nam historie działań wielu ludzi dostarczających posiłki dla osób starszych czy niepełnosprawnych, czy też udostępniają sprzęt komputerowy dzieciom celem nauki zdalnej.Biorca pomocy
Działania pomocowe najpełniej rozwinęły się w czasie lockdown. Najczęściej były wyrazem spontanicznej i nakierowanej na pomoc reakcji. Nakierowane były na pomoc w szczególności dwóm grupom: ludzi objętych obowiązkową kwarantanną i tym, którzy nie dawali sobie rady z podstawowymi codziennymi czynnościami. Drugą grupę stanowi personel medyczny, który musiał realizować swoje obowiązki z narażeniem życia i zdrowia często bez wyposażenia w odzież ochronną.Etapowość pomocy
Zachowania pomocowe w okresie pandemii charakteryzują się etapowością. Początkowo przy niewydolności instytucji działania prospołeczne obywateli były bardzo liczne. Z czasem, gdy nastąpiło przejmowanie i koordynowanie przez władzę działań pomocowych, aktywność społeczna zaczęła maleć. Ten szczególnie trudny czas przeniósł wiele działań w sferę wirtualną i spowodował rozmycie jasności kto naprawdę wymaga pomocy. Przywracanie prze władze „nowej normalności” i przejmowanie działań pomocowych spowolniło i osłabiło działanie zwykłych ludzi w organizowaniu spontanicznych działań.Przeczytaj także: Kiedy pomagać i jakie ma to skutki - następstwa pomagania
zdjęcie: Obraz leo2014 z Pixabay
