Czym jest trauma?
Rozumienie samego pojęcia traumy jest bardzo ważne pod względem teoretycznym i praktycznym, jest ono obowiązujące w aktualnych klasyfikacjach zaburzeń psychicznychICD-10 według Światowej Organizacji zdrowia i DSM-5 według Amerykańskiego Towarzystwa Psychiatrycznego. Mówiąc trauma mamy na myśli zdarzenia zagrażające utrata zdrowi lub życia, podczas których osoba przeżywa intensywny strach i poczucie bezradności. Badania empiryczne pokazały, że istnieją znaczne różnice indywidualne w doświadczaniu zdarzeń traumatycznych, i że są to zjawiska dość częste w populacji ludzkiej. Pamiętać jednak należy , iż wszystkie tego typu zdarzenia maja cechy czegoś, co ociera się o granice ludzkiej wytrzymałości na stres, a właściwie je przekracza.
Trauma wg DSM-5
W DSM-5 trauma jest rozumiana jako szczególny rodzaj zdarzenia o charakterze wspomnianym powyżej i dodatkowo jest doprecyzowana warunkami dotyczącymi okoliczności zdarzenia, a więc:- Bezpośrednie doświadczenie wydarzenia urazowego.
- Bycie bezpośrednim świadkiem wydarzenia urazowego.
- Doświadczenie pośrednie, bliska osoba jest narażona lub doznaje urazu.
- Wielokrotne lub ekstremalne narażenie na awersyjne szczegóły zdarzeń urazowych zwykła w kontekście zawodowym.
Następstwa traumy
Obserwacje dotyczące następstw zdarzeń traumatycznych prowadzą nas do takich zaburzeń jak PTSD – zespół stresu pourazowego, ASD – zespół ostrego stresu i depresji. Dzięki klasyfikacji DSM, a w szczególności wyłączenia subiektywnego kryterium reakcji emocjonalnej na zdarzenie można uznać konkretny uraz za traumatyczny nie definiując go w zależności od odczuć uczestnika.Doświadczenie traumatycznego zdarzenia współwystępuje z podwyższonym ryzykiem zaburzeń psychicznych i zaburzeń zachowania. Światowa Organizacja zdrowia wymienia:
- Ostra reakcja na stres – przemijając zaburzenie o znacznym nasileniu, które rozwija się jako reakcja na wyjątkowy stres fizyczny lub psychiczny, pojawia się w kilka minut po zdarzeniu i trwa do 48 godzin.
- Zaburzenie stresowe pourazowe – to opóźniona lub przedłużona reakcja na uraz, ponowne przeżywanie wydarzenia, unikanie okoliczności przypominających, flesze zdarzeń sny , zaburzenia emocjonalne – pojawiają się w ciągu 6 miesięcy od urazu.
- Zaburzenia adaptacyjne – zaburzenia emocjonalne, utrudniające społeczne dostosowanie i efektywne działanie.
- Trwałe zmiany osobowości po katastrofach.
Jak trauma wpływa na funkcjonowanie człowieka
Traumatyczne wydarzenia w specyficzny sposób wpływają na funkcje poznawcze, a w szczególności na pamięć. Po traumie często obserwuje się zaburzenia pamięci narracyjnej, która umożliwiłaby świadome przypomnienie i odtworzenie faktów. Zaburzenia pamięci mogą przyjąć różne formy tj: hipermnezja, amnezja czy epizody flashback .Istnieje potrzeba pogłębionej refleksji nad zagadnieniem traumy i wynika ona z kilku przyczyn. Po pierwsze coraz większego zapotrzebowania na profesjonalne wsparcie. Po drugie trudności diagnostyczne i trudności w różnicowaniu objawów. Szczególna tez kwestią nad która warto się zastanowić jest potrzeba regulacji prawnych odnoszących się do ofiar traum, a niekiedy ich sprawców.
Podsumowując, rozumienie traumy jest szczególnie ważne dla psychologów i terapeutów. Zarówno niedoszacowanie traumy jak i jej przeszacowanie może nieść poważne i długotrwałe konsekwencje da osoby z takim doświadczeniem. Z drugiej strony ważne jest profesjonalne przygotowanie osób udzielających wsparcia w zakresie obiektywnej oceny znaczenia wydarzenia i jego możliwych konsekwencji.
Przeczytaj także: Krótkie spojrzenie na możliwe skutki przedłużających się zaleceń izolacyjnych…
zdjecie: Obraz Małgorzata Tomczak z Pixabay