Kościół Ludzi Słońca to pełnoprawna i zarejestrowana wspólnota wyznaniowa. Wyznawcy kultu solarnego uznają Boga Słońce jako stworzyciela wszelkich form życia na ziemi. Mają oni głęboki szacunek dla drugiego człowieka i natury, uznają wszelkie inne religie i wyznania. Stawiają na rozwój duchowy, ale także na zdobywanie wiedzy i doskonalenie umiejętności, poszanowanie kultury i tworzenie sztuki. Dążą do osiągnięcia pełnej harmonii, pokoju i jedności ze światem.
Cmentarz niedaleko Szklarskiej Poręby
Cmentarz z przełomu XIX i XX wieku niedaleko Szklarskiej Poręby był pierwszym miejscem pochówku wyznawców Kościoła Ludzi Słońca. Znajduje się tam obelisk z inskrypcją: “Niech moje ciało nie będzie pokarmem dla obrzydliwego robactwa, tylko czysty płomień może je zaszczycić. Ciągle kocham to ciepło i to światło, dlatego spalcie mnie, a nie pogrzebcie”. Po dziś dzień zachowały się tam dwa nagrobki – Marthy Schon i Hermana Frediego.
Odnalezienie owego cmentarza stało się impulsem do powstania tego kultu wyznaniowego, którego członkowie kierują się racjonalnym podejściem do świata i kultywują życie w zgodzie z naturą, co uważają za jedyną formę przetrwania ludzkości.
Dla wielu członków Kościoła Ludzi Słońca sprawą priorytetową stał się pochówek w zgodzie z przekonaniami religijnymi. Stąd też powstała myśl o stworzeniu cmentarzy solarnych.
Pochówek w Kościele Ludzi Słońca
Wyznawcy tej religii gwarantują tworzenie oraz funkcjonowanie cmentarzy solarnych z poszanowaniem przepisów obowiązującego praca, zgodnie z przekonaniami religijnymi, zaspokajając potrzeby duchowe członków wspólnoty oraz poszanowanie natury i minimalny wpływ człowieka na przyrodę.
Cmentarze solarne stały się miejscem, w którym nie obowiązują sztywne zasady zachowania osób żegnających swoich bliskich zmarłych. Swoje emocje i uczucia można wyrażać w formie smutku, ale też tańca czy radości. To miejsca, gdzie duchowo można towarzyszyć zmarłym, rozwijać swoje praktyki religijne, doświadczać harmonii ze światem i przyrodą. To szczególne miejsce, w którym można przeżywać boskie Połączenie oraz czcić cykl solarny.
Cmentarze solarne nie powstają w ściśle określonych kryteriach, nie są tworzone według konkretnych zasad, a raczej stają się dziełem twórczym, miejscem naturalnym, jak najmniej ingerującym w przyrodę. Mogą to być cmentarze ogrody, leśne czy zagajniki, które doskonale wkomponują się w otaczającą scenerię.
Ludzie Słońca preferują kremację jako właściwą formę uczczenia zmarłych, a także minimalne nagrobki będące artystycznym wyrazem twórczości członków wspólnoty.
Ceremonia pożegnania osoby zmarłej prowadzona jest przez osobę duchowną z uwzględnieniem woli osób bliskich. Takie pożegnania nie muszą być smutne, pełne łez i rozpaczy. Śmierć to harmonijne połączenie z naturą, a cmentarze solarne stają się miejscami, gdzie duchowo można przeżywać połączenie człowieka ze Światem.
Źródło
