„Pracując z kobietami na warsztatach Własny Pokój i na sesjach indywidualnych, często dostrzegam, jak wiele z nich odchodzi od samych siebie. Jak wiele z nich układa swoje dni pod kątem tego, czego (w ich przekonaniu) oczekują od nich inni.”
Jak wiele kobiet spełnia życzenia innych, zupełnie nie ważąc na to, że ich własne życie ucieka im między palcami? Najczęściej jest tak, że to właśnie na córkach rodzice wymuszają konkretną ścieżkę edukacyjną, czyli najpierw dobra szkoła średnia, później obowiązkowo studia, po czym jeszcze jakaś podyplomówka, dodatkowe kursy, szkolenia, certyfikaty. Do kompletu musi być jeszcze porządny mąż, co najmniej dwoje dzieci, willa, pies, wczasy za granicą. I tak mijają kolejne lata. Zawsze musi jednak nastąpić moment, w którym oczy się otworzą. Wówczas kobieta zdaje sobie sprawę z tego, że przez te wszystkie lata spełniała życzenia innych, a jej życie tak perfekcyjnie wyglądające z zewnątrz wcale nie jest jej wymarzonym.
„Ta książka jest o tym, że choćbyśmy daleko od siebie samych odeszły, możemy znaleźć drogę powrotną. Prowadzi przez wertepy, wyboje, manowce. Ale ta droga na nas czeka. A na jej końcu czekamy na siebie my same. Jak ktoś, kto wyszedł na próg domu i zapalił światło na ganku dla wędrowca.”
Nigdy praca nad sobą nie była łatwa i prosta. Nigdy taka nie będzie. Własny rozwój osobisty, odnalezienie swojej drogi, spełnienie najskrytszych marzeń, życie każdego dnia według własnych zasad - to nigdy nie będzie łatwe, ale zawsze warte jest każdego wysiłku. Okupione potem, łzami, pracą do kresu sił gwarantuje lepsze życie na własnych zasadach pełne obfitości i radości. Każda z nas podążając za swoją czułą przewodniczką, może dotrzeć tam, gdzie tylko chce.
Którą kobietą Ty jesteś? Potulną zrobioną ze strachu? Królową Śniegu, która zamroziła swoje serce? A może Męczennicą, która poza sobą nie widzi nikogo innego, istnieje tylko ona i jej krzywda. Każdą z nich masz w sobie, ale która z nich jest dominująca?
„Czy naprawdę byłabym dobra, wystarczająca, gdybym nic nie robiła? Gdybym zachorowała? Gdybym przytyła?”
Każda z nas ma w sobie Czułą Przewodniczkę, która stworzona jest z miłości i odwagi i zawsze dominuje, kiedy Ty dokonujesz dobrych wyborów. Musisz dopuścić ją do głosu, musisz pozwolić jej „usiąść za sterami”, musisz ją w sobie odkryć i za nią podążać. To ona zaprowadzi cię w takie miejsca, które spełnią Twoje marzenia i sprawi, że będziesz szczęśliwa.
„Chociaż wiele kobiet zdaje się ćwiczyć w sztuce jazdy na oparach, prawda jest taka, że nie da się nalać z próżnego.”
Dajmy czasem sobie luz, nauczmy się brać, a nie wiecznie tylko dawać, bo kiedyś te nasze „niewyczerpalne” zapasy skończą się i ciężko będzie je na nowo zakumulować. Od dziś każdego dnia słuchajmy swoich Czułych Przewodniczek, które najlepiej wiedzą, czego nam potrzeba i co jest dla nas najlepsze. Wyciągnijmy do nich dłoń i dajmy się poprowadzić drogą, która od zawsze na nas czeka. Wystarczy sobie samej zaufać. Wystarczy zaufać Czułej Przewodniczce, która jest w każdej z nas.
„Kobieta Serdeczna daje wtedy, kiedy chce dawać – i zgadza się na to, na co chce się zgadzać – ale nie daje, kiedy nie ma, a swoją granicę nie tylko wyraźnie rozpoznaje, lecz także komunikuje.”
Życzę każdej kobiecie, aby była Kobietą Serdeczną, pewną swego, mającą asertywność opanowaną w najmniejszym szczególe, mówiącą zdecydowane „nie” bez poczucia winy, bez tłumaczenia się, znającą swoje granice i niedającą się zmanipulować. Taką kobietą może być każda z nas.
Źródło zdjęcia
Jak wiele kobiet spełnia życzenia innych, zupełnie nie ważąc na to, że ich własne życie ucieka im między palcami? Najczęściej jest tak, że to właśnie na córkach rodzice wymuszają konkretną ścieżkę edukacyjną, czyli najpierw dobra szkoła średnia, później obowiązkowo studia, po czym jeszcze jakaś podyplomówka, dodatkowe kursy, szkolenia, certyfikaty. Do kompletu musi być jeszcze porządny mąż, co najmniej dwoje dzieci, willa, pies, wczasy za granicą. I tak mijają kolejne lata. Zawsze musi jednak nastąpić moment, w którym oczy się otworzą. Wówczas kobieta zdaje sobie sprawę z tego, że przez te wszystkie lata spełniała życzenia innych, a jej życie tak perfekcyjnie wyglądające z zewnątrz wcale nie jest jej wymarzonym.
„Ta książka jest o tym, że choćbyśmy daleko od siebie samych odeszły, możemy znaleźć drogę powrotną. Prowadzi przez wertepy, wyboje, manowce. Ale ta droga na nas czeka. A na jej końcu czekamy na siebie my same. Jak ktoś, kto wyszedł na próg domu i zapalił światło na ganku dla wędrowca.”
Nigdy praca nad sobą nie była łatwa i prosta. Nigdy taka nie będzie. Własny rozwój osobisty, odnalezienie swojej drogi, spełnienie najskrytszych marzeń, życie każdego dnia według własnych zasad - to nigdy nie będzie łatwe, ale zawsze warte jest każdego wysiłku. Okupione potem, łzami, pracą do kresu sił gwarantuje lepsze życie na własnych zasadach pełne obfitości i radości. Każda z nas podążając za swoją czułą przewodniczką, może dotrzeć tam, gdzie tylko chce.
Którą kobietą Ty jesteś? Potulną zrobioną ze strachu? Królową Śniegu, która zamroziła swoje serce? A może Męczennicą, która poza sobą nie widzi nikogo innego, istnieje tylko ona i jej krzywda. Każdą z nich masz w sobie, ale która z nich jest dominująca?
„Czy naprawdę byłabym dobra, wystarczająca, gdybym nic nie robiła? Gdybym zachorowała? Gdybym przytyła?”
Każda z nas ma w sobie Czułą Przewodniczkę, która stworzona jest z miłości i odwagi i zawsze dominuje, kiedy Ty dokonujesz dobrych wyborów. Musisz dopuścić ją do głosu, musisz pozwolić jej „usiąść za sterami”, musisz ją w sobie odkryć i za nią podążać. To ona zaprowadzi cię w takie miejsca, które spełnią Twoje marzenia i sprawi, że będziesz szczęśliwa.
„Chociaż wiele kobiet zdaje się ćwiczyć w sztuce jazdy na oparach, prawda jest taka, że nie da się nalać z próżnego.”
Dajmy czasem sobie luz, nauczmy się brać, a nie wiecznie tylko dawać, bo kiedyś te nasze „niewyczerpalne” zapasy skończą się i ciężko będzie je na nowo zakumulować. Od dziś każdego dnia słuchajmy swoich Czułych Przewodniczek, które najlepiej wiedzą, czego nam potrzeba i co jest dla nas najlepsze. Wyciągnijmy do nich dłoń i dajmy się poprowadzić drogą, która od zawsze na nas czeka. Wystarczy sobie samej zaufać. Wystarczy zaufać Czułej Przewodniczce, która jest w każdej z nas.
„Kobieta Serdeczna daje wtedy, kiedy chce dawać – i zgadza się na to, na co chce się zgadzać – ale nie daje, kiedy nie ma, a swoją granicę nie tylko wyraźnie rozpoznaje, lecz także komunikuje.”
Życzę każdej kobiecie, aby była Kobietą Serdeczną, pewną swego, mającą asertywność opanowaną w najmniejszym szczególe, mówiącą zdecydowane „nie” bez poczucia winy, bez tłumaczenia się, znającą swoje granice i niedającą się zmanipulować. Taką kobietą może być każda z nas.
Źródło zdjęcia
